خاکسترم کن ... شعله نخواهم کشید ...
بی پرده، بسوزان این گیج و گنگ تلخ را ...
این واژه های سرشار از پایان را که بر زبان می آوری ...
آتشم میزند ... حلالت باد ... بسوزان ...
خاکسترم کن ... شعله نخواهم کشید ...
خاکسترم را به باد بده، در هوا پراکنده ام کن ...
نابودم کن ... با آسمان یکی میشوم ...
و بعد، لحظه ای در آن هوا نفس بکش ...
از هوا که خالی می شوی ... من از تو سرشار می شوم ...
دخترک ...
محض رضای کفش هایت هم که شده ... نگاهی به پائین کن !!!
من هنوز اینجا ایستاده ام ...