روزی فرا خواهد رسید که انسان، بر "خودش" چنگ بزند و آن را به سمت خویش بازکشد، در حالی که ابر و باد و مه خورشید فلک، "خودش" را از او می دزدند ...
پس چون چنین روزی رسید، آنگاه انسان، خداوند را در خودش و تمام عالم خواهد یافت ...
پس این نشانه ایست برای آنها که اندیشه می کنند ...
چقد دلتنگ خوندن نوشته هات بودم... :)