گاهی سخن ...

گاه گفت های ما ...

گاهی سخن ...

گاه گفت های ما ...

پیروزمندانه !

چگونه بگویم ... که نمیتوانم عاشقت نباشم ؟


حتی وقتی پیروزمندانه ...


                          بر فراز تپه ای از جنازه احساسات خویش ...

      

                                                                               آرمیده ام ...

نوشتن، تسکین میدهد ... درمان نمیکند !


و باعث می شود درد هر روز بیشتر در وجود آدم رخنه کند ...


نوشتن خواب میکند ...


آیا همیشه شب ها نوشتن اینچنین دشوار بود ؟


نوشتن، تسکین میدهد ... درمان نمیکند !

هِی ...

زندگی هِی جلو میرود ...

 

و من هِی به دنبالش میدوم ...

 

هِـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــیی ....

 

چقدر هِی ها تکرار میشوند این روز ها ...

 

این تکرار های بیخودی ...

 

باخودی میشوند تازگی ...

 

گاه و بیگاه ...

 

۱۳ !

امروز سیزدهمین روز ماه بود ...

 

و من فهمیدم هنوز اندازه محیط اتاقم را نمیدانم ...

با آنکه هر روز آن را نشمرده گز میکنم ...

 

امروز نحسی سیزده مرا گرفت ، شمردم ... :

 

                             سیزده قدم بود !!!