گاهی سخن ...

گاه گفت های ما ...

گاهی سخن ...

گاه گفت های ما ...

14 ...

امشب شب چهاردهم است ...


و اکنون، که همه هلال ماه نو را رصد می کنند ...


من بدر تنهایی خویش را به نظاره نشسته ام ...

13 ...

فقط همینقدر میدونم که تو رو یادم نرفته ...


                             و اینقدر میدونم که با اینحال کمتر بهت فکر میکنم ...

12 ...

 از روز اول ... به دیوار اتاقم یه کاغذ چسبوندم ... روش مثل زندانیا روزا رو علامت میزنم ... بعد هفت روز دسته های هفتایی درست میکنم ... سی تا که بشه یه دایره دورش میکشم میشه یه ماه ! و اگه لازم شد میرم سراغ ماه بعدی و چوب خط های بعدی ...


و اگه نیای شاید تا ابد اینکارو ادامه بدم ...



میگی دیوونه ام ؟ ولی اینطوری شمردن و گذشتن روزا واقعی تر میشه و پذیرشش راحت تر ...

11 ...

در این عمق ناپیدای تنهایی، فریاد میزنم ...


                                       و طنین آن نوید میدهد که صدایم ...

                                                                       

                                                                         به بیکرانه ها میرسد ...

10 ...

یعنی تو هم همینقدر به من فکر میکنی ... ؟